Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
uzaq — sif. və zərf 1. Məsafə etibarilə yaxın olmayan, çox aralı olan (yaxın ziddi). Uzaq yerlər. Uzaq məsafə. – Köhnə Azərbaycanın uzaq bir bucağında; Qoca Həsən dayının alçaq koması vardı. R. R.. Ehtiyat xala dəmir yolundan xeyli uzaq səfalı yaylaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərin — sif. 1. Səthindən, yaxud ağzından dibinə qədər xeyli məsafə olan, böyük dərinliyi olan (dayaz əksi). Dərin quyu. Dərin çay. Dərin göl. – Bu dərə, dərin dərə; Suları sərin dərə; Ovçu maral axtarır; Göstərmə yerin, dərə! (Bayatı). // Dərində olan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iraq — z. Uzaq, uzaqda. İraq olmaq. İraq durmaq. – Gül əkdim, şaxta vurdu; Nə yaman vaxtda vurdu; Bimürvət ovçu məni; Yardan iraqda vurdu. (Bayatı). Mürği ruhum getməz səndən irağa. A. Ə.. İraq düşmək – uzaq düşmək, ayrılmaq, uzaqda olmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
odtala — (Qax) odur (çox uzaqda olan əşyanı göstərmək üçün işlənir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bidur — f. uzaq olmayan, uzaqda olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəid — ə. 1) uzaq, uzaqda olan; 2) iraq, uzaq; 3) yad, özgə; 4) qəribə, əcaib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ahəngdar — sif. <fars.> 1. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olan; qulağa (gözə) xoş gələn, qulaqları (gözləri) oxşayan, gözəl səslənən; ahəngli, xoş, lətif. Ahəngdar səs. Ahəngdar şeir. Ahəngdar nəğmə. – Əncir ağacı altında inləyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aydınca(sına) — z. Aydın surətdə, açıq aydın, lap aydın. Səs aydınca eşidilir. – Uzaqda qurulmuş çadırlar da aydınca görünürdü. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrılıq — is. 1. Başqalıq, müxtəliflik, birbirinə bənzəməzlik; fərq, uyğunsuzluq. Fikir ayrılığı. Üsul ayrılığı. Bunların arasında heç bir ayrılıq yoxdur. 2. Yaxın adamlarından, sevgilisindən, dostundan uzaqda keçən həyat; hicran, fəraq, firqət. Ayrılığa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bozaran — f. sif. 1. Tez solan. Bozaran parça. 2. Boz rəngdə görünən. Uzaqda bozaran dağın yamacları. – Daz başlar kimi bozaran . . binalar kəndin görkəmini korlayırdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
